Zapewne nie jest to określenie eleganckie, ale chyba najlepiej oddaje dokonania – człowiek orkiestra. Oczywiście należy jeszcze dodać wyjątkowe imię – Edeltrauda.
Spotkałem ją z początkiem XXI. Od pierwszego spotkania, zrobiła na mnie ogromne wrażenie i na pewno nie ze względu na warunki zewnętrzne. Szczupła, niepozorna kobieta. Ale to były tylko pozory. Wewnątrz wulkan energii. Jej miłość to muzyka i ludzie. Stąd też i zawodowo związana z muzyką, jako akordeonistka, pianista i pedagog. Między innymi z Społecznym Ogniskiem Artystycznym, w którym w latach 1987-1988 i 2003-2007 pełniła funkcje dyrektora. Od 2007 roku Bytomskie Ognisko Artystyczne istnieje jako placówka kształcenia artystycznego działając jako stowarzyszenie, którego prezesem została oczywiście Edeltrauda Spura, bo o niej kreślę tych parę słów.
15 lat temu odbierając nagrodę Prezydenta Bytomia w dziedzinie kultury MUZA tak powiedziano o jej ukochanym dziecku: Kolejny laureat to zespół “Piccolo”, w Bytomiu raczej nieznany, choć działa od 15 lat. Koncertuje po całym Śląsku i w Niemczech. “Piccolo” gra, śpiewa i tańczy cały czas pod pieczą Edeltraudy Spury. Są w nim trzyletnie dzieci i dorośli studenci. Jest zespołem Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku. Sama zaś dodała: W ciągu tych piętnastu lat daliśmy w kraju 480 koncertów, a 115 razy oglądała nas zagranica. Jestem z mojego zespołu zadowolona. W tym roku Piccolo obchodzi swoje 3o urodziny i bez wątpienia lista jego osiągnięć znacznie się poprawiła, a to także zasługa Edeltraudy, która na urodzinowy koncert spojrzy już z nieba.
Bez wątpienia nie można przemilczeć jej ogromnego zaangażowania w działalność tych bytomian, którzy pozostali w rodzinnym mieście po 1945 i wszystkich tych, którzy tą tradycje kontyuują. Pani Spura była między innymi wieloletnią przewodniczącą koła DFK Bytom ‐ Śródmieście i położyła ogromne zasługi dla mniejszości niemieckiej na Śląsku.
W imieniu Bytomia miałem zaszczyt i przyjemność podziękować pani Edeltraudzie za jej ogromne zaangażowanie w działalności na rzecz miasta oraz mieszkańców, wręczając jej Medal Miasta Bytomia w 2009 roku.
Kilkakrotnie spotykaliśmy się w gościnnym Recklighausen, w naszym partnerskim mieście, zwałaszcza na Spotkaniach Bytomian.
Dzisiaj miało miejsce nasze kolejne spotkanie, w parafialnym kościele na Bobrku, gdzie została odprawiona Eucharystia w jej intencji. Niestety, było to jej ostatnie pożegnanie. Pełen kościół dowodził, że pozostanie w naszych sercach na zawsze.
