Rzadko można spotkać wyważone i merytoryczne argumenty związane z przesunięciem wyborów samorządowych; tak jak w każdym innym temacie, mamy do czynienie z wojną dwóch plemion, które argumentują tak, jak jest to pożądane dla ich celów politycznych, którym jest osiągnięcie zwycięstwa wyborczego w każdych ze zbliżających się wyborów

Oczywiście, że źle się stało i o kolizji terminów nie pomyślano w momencie zmiany, wydłużającej kadencję samorządów. Ale to płacz nad rozlanym mlekiem…

Osobiście uważam, że przeprowadzenie tych dwóch kampanii, obok siebie (razem) odbyłoby się z olbrzymią szkodą dla samorządów. Oczywiście nie mam tu na myśłi duże miasta, które od dawna są już upartyjnione, ale mniejsze samorządy, a nawet niepoolityczne komitety wyborcze w większych miejscowościach.

Nawet Ci, którzy krytykują przesunięcie wyborów, tak jak Fundacja Batorego, przyznają że wybory nakładające się na siebie spowodują:
– trudność w rzetelnym przygotowaniem procesu wyborczego,
– trudność z rekrutacją członków obwodowych komisji wyborczych,
– trudność z kontrolą finansowania kampanii.
Tak więc odseparowanie w czasie wyborów parlamentarnych i samorządowych jest pożądane!

Także krytujący zmianę terminów Prezydent Rybnika zauważa, że uchwalona zmiana pozwoli na spokojne przygotowanie budżetu przez nowo wybrane władze. A Prezydent Krakowa uważa, że pozwoli to na spokojne przygotowanie wyborów samorządowych.

Bardzo ważna jest dla mnie opinia Państwowej Komisji Wyborczej, która zaakceptowała propozycję zmiany terminu wyborów samorządowych, ze względu na:
– nałożenie dwóch kalendarzy wyborczych,
– trudności w zbieraniu podpisów poparcia i ich weryfikacją,
– trudności z rejestracją kandydatów,
– trudności z kompletowaniem i szkoleniem komisji wyborczych.

Przypomnę w tym miejscu rzecz oczywistą, polskie wybory samorządowe są skomplikowane, wybieramy bowiem cztery szczeble (wybory do rad gmin i powiatowych, sejmików, wybory burmistrzów, wójtów, prezydentów).

Dla mnie kluczowe argumenty za zmianą terminów to:
– przejrzystość wyborów,
– cisza wyborcza (kandydaci startujący w jednych i drugich wyborach) i brak agitacji,
– brak zagrożenia nadużyciami,
– wyrównanie szans (małe komitety),
– argumenty historyczne (pierwsze wolne wybory samorządowe 27 maja 1990).

Zapewne jak zawsze dowiem się, że jestem PiSowcem, że mi za taką opinię płacą i nie wiem co tam jeszcze. Na szczęście to nie mój kłopot…