W naszym adwentowym pielgrzymowaniu dotykamy rzeczy najważniejszych, a taką niewątpliwie jest odwaga w „dawaniu świadectwa”.
Bo nie puste deklaracje decydują o tym kim jesteśmy tylko czyny, które za nami idą.
Milczenie, udawanie że nic się nie stało, szeptanie po kątach zamiast wołanie mocnym głosem wtedy kiedy widać zło, w imię źle pojętej tolerancji, konformizmu – to oszukiwanie siebie i swojego otoczenia. Rezygnowanie ze swojego świata wartości i odpuszczanie dla tzw. „większego dobra” to etyczna ściema. To pierwszy krok do poddaństwa i zniewolenia.
