Chocholi taniec? O co chodzi?  E tam, o drobiazg czyli marazm i bezradność, uśpienie i bezwolność, niemożność czynów w jaki popadła polska “klasa” polityczna. Mam wrażenie, że podobną opinię ma Rada Stała Konferencji Episkopatu Polski, która dzisiaj zaapelowała: Apelujemy do sumień ludzi odpowiedzialnych za dobro wspólne naszej Ojczyzny, zarówno do ludzi sprawujących władzę, jak i do opozycji, aby w tej nadzwyczajnej sytuacji wypracowali wspólne stanowisko, dotyczące wyborów prezydenckich. Biskupi apelują: aby w dialogu między stronami poszukiwać takich rozwiązań, które nie budziłyby wątpliwości prawnych i podejrzenia nie tylko o naruszenie obowiązującego ładu konstytucyjnego, ale i przyjętych w demokratycznym społeczeństwie zasad wolnych i uczciwych wyborów. Prosimy, aby kierując się najlepszą wolą, w swoich działaniach szukali dobra wspólnego, którego wyrazem jest dziś zarówno życie, zdrowie oraz społeczny byt Polaków, jak i szerokie społeczne zaufanie do wspólnie wypracowanych przez lata procedur wyborczych demokratycznego państwa. Ważne są również te słowa: W tej trudnej sytuacji, jaką przeżywamy, powinniśmy dbać o kultywowanie dojrzałej demokracji, ochronę państwa prawa, budowanie – mimo różnic – kultury solidarności, także w sferze polityki. Tylko pytanie, do kogo one dotrą? A je szcze istotniejsze pytanie, kto sobie je weźmie do serca i podejmie trud ich wprowadzenia w życie. Obawiam się, że chocholi taniec będzie trwał nadal i nie kto oraz co mogłoby ten stan rzeczy zmienić.