Ambitne cele klimatyczne Unii Europejskiej wobec walki ze zmianami klimatu, a także dążenie do osiągnięcia gospodarki niskoemisyjnej prowadzi do wzrostu zainteresowania krytycznymi surowcami mineralnymi. Większość krajów, zwłaszcza wysokorozwiniętych, jest uzależnionych od importu tych surowców. Wymogiem prowadzącym do modelu zrównoważonego rozwoju i postępu technologicznego jest ominięcie „wąskiego gardła” dostaw. Porażka na tym froncie może doprowadzić do poważnych zakłóceń gospodarczych. Jednak, decydując się na zwiększenie importu krytycznych surowców, należy pamiętać o ich ciemniejszej społecznie i ekologicznie stronie.
Ryzyko dostaw jest związane z koncentracją produkcji w kilku krajach i niską stabilnością polityczno-ekonomiczną niektórych dostawców, a w wielu przypadkach potęgowane jest przez niewielką substytucyjność i niskie wskaźniki recyklingu. Przykładowo aż 98% importu metali ziem rzadkich do Unii pochodzi z Chin.
Ten artykuł trzeba przeczytać!
