Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty…

I o ile z Bogiem Ojcem u z Synem Bożym nie mamy większych problemów, o tyle już z Duchem Świętym, bywa różnie, czyli bywają wątpliwości. Zaczynają się od Pisma Świętego, bo czy ON w nim jest?

A i owszem i to wiele razy. Pierwszy raz w księdze proroka Ezechiela :

Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam» – wyrocznia Pana Boga (Ez 37,12-14).

To obietnica Boga kończąca wizję doliny pełnej wyschłych kości, które zostają ożywione mocą wezwanego nad nimi Ducha Bożego.

Drugie Słowo to proroctwo z trzeciego rozdziału księgi Joela:

Wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach (Jl 3,1-2).

Piękny jest ten tekst! Mówi o tym, że nie ma takiego człowieka, w którym i przez którego Duch Boży nie mógłby działać. Kobiety i mężczyźni, starcy i dzieci, wolni i niewolnicy – każdy może być prorokiem

Wreszcie na samym dosłownie końcu Biblii, w jej ostatnim rozdziale czytamy:

A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie (Ap 22,17).

To Duch Święty pomaga Oblubienicy (czyli Kościołowi) wołać „Przyjdź!” do jej Oblubieńca Chrystusa. To Duch Święty sprawia, że możemy się modlić – że odkrywamy Boga w Jezusie, jako kogoś obecnego i konkretnego, z kim można nawet rozmawiać, na kogo się czeka. To dzięki Duchowi Świętemu nasza wiara nie jest tylko teoretyczną wiedzą o Bogu, ale w każdej chwili od nowa może stawać się żywą i całkowicie realną relacją z Osobą.

Tak więc w górę serca, Duch Święty jest z nami i pomaga nam w odkrywaniu naszej drogi do wieczności.

Dlatego też, w siedem tygodni po obchodach zmartwychwstania Jezusa Chrystusa Kościół katolicki obchodzi uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Tym samym świętuje swoje narodziny, bo w tym dniu, jak pisze św. Łukasz w Dziejach Apostolskich, grono Apostołów zostało “uzbrojone mocą z wysoka” a Duch Święty czyni z odkupionych przez Chrystusa jeden organizm – wspólnotę.