Niedawno pisałem o próbie legalizacji eutanazji w Portugalii, gdzie depenalizację śmierci wspomaganej poparli rządzący socjaliści (PS), Blok Lewicy (BE), Zieloni, a także partia Ludzie, Zwierzęta, Przyroda (PAN). Ostatecznie Zgromadzenie Republiki, czyli parlament Portugalii, nie zgodziło się podczas wtorkowego głosowania na depenalizację tzw. śmierci wspomaganej. Decyzja większości deputowanych oznacza w praktyce brak zgody na legalizację eutanazji.

Teraz dochodzą do nas informacje, że w Belgii kolejny raz trwa debata nad zmianą ustawy aborcyjnej. Nowa propozycja dąży jednak nie tylko do całkowitej depenalizacji aborcji. Proponuje zarazem kary dla każdego, kto „w jakikolwiek sposób” będzie próbował odwieść kobietę od zabicia swego nienarodzonego dziecka. Tą drogą wcześniej poszła już Francja wprowadzając m.in. kary za publikowanie w internecie informacji mogących zniechęcić kobiety do aborcji. W praktyce oznacza to, że za obronę życia można trafić do więzienia.

Z kolei w USA senat odrzucił dwa projekty ustaw pro-life. Pierwszy dotyczył ochrony dzieci nienarodzonych, zdolnych do odczuwania bólu, czyli po 20. tygodniu ciąży. Jego celem było więc zapobieganie tak zwanym późnym aborcjom. Drugi miał chronić noworodki, które przeżyły aborcję i zagwarantować im takie same prawa, jakie mają dzieci, które urodziły się jako wcześniaki na tym samym etapie ciąży. Oba projekty nie przekroczyły wymaganego progu 60 głosów.

Warto w tym miejscu przypomnieć, że po eutanazję sięgano w Trzeciej Rzeszy, uzasdniając ją nieużytecznością nieuleczalnie chorych i starych ludzi. Przeprowadzono bardzo proste rozumowanie – utrzymywanie ich przy życiu wymagałoby od społeczeństwa dużego wysiłku, które jest obciążone prowadzeniem wojny, a środki finansowe są potrzebne żołnierzom, aby mogli odnosić zwycięstwa. Dzieci upośledzone, dzieci z zespołem Downa i inne osoby całkowicie zależne od pomocy innych nazwano massa carnis. Tego typu słownictwo utorowało ideologicznie eutanazję, bowiem odmawiało ono pewnej grupie ludzi człowieczeństwa. Dzięki manipulacji terminologicznej przedstawiano eutanazję nie tylko jako dobro wyświadczane człowiekowi, a także jako wyświadczenie społeczeństwu usługi, która daje wymierne korzyści. Wódz Trzeciej Rzeszy Adolf Hitler był drugim, po Józefie Stalinie, europejskim przywódcą, który zalegalizował aborcję. Polityka Hitlera dotycząca aborcji na terenach Europy wschodniej, w tym Polsce miała inny cel. Było nim wyniszczenie „niższej rasy”, za jaką Niemcy uważali Słowian, w tym Polaków. Czy to jest droga którą winna kroczyć Europa??