Rozpoczęło się Triduum Paschalne. My, chrześcijanie, wspominamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Dzisiejszy dzień jest szczególny dla kapłanów, to pamiątka ustanowienia Eucharystii i służebnego kapłaństwa. Dzisiaj powiedziano by, że mamy Dzień Kapłana. Ostatnie lata, a szczególnie miesiące, to okres zmasowanego ataku na Kościół, poprzez atak na kapłanów. Ktoś zaraz zarzuci, że to nieprawda i takich działań nie ma. Ktoś inny powie, należy im się, bo przecież… i tu nastąpi lawina oskarżeń. Zapewne, jak w każdej grupie, i wśród kapłanów są czarne owce. Każdy ksiądz jest bowiem inny, ukształtowany przez rodzinę, szkołę, seminarium, ale przede wszystkim jest jednym z nas, wywodzi się z tego społeczeństwa, z jego wszystkimi wadami i problemami. Sądzę, że wiele osób się ze mną zgodzi, że trudno jest być kapłanem we współczesnym świecie. Trudność wynika nie tylko z kryzysu współczesnego człowieka, ale i z kryzysu sporej grupy kapłanów, którym brakuje nie tyle wiedzy i kompetencji, ile dojrzałości i miłości (do Kościoła, do człowieka). Coraz trudniejsze są też wyzwania, przed którymi kapłani stają. Ludzie zwracają się do nich ze swoim bólem, niepokojem, a bywa że czują się zignorowani, zranieni i odrzuceni przez niektórych duszpasterzy. Do tego dochodzą trudności komunikacyjne i wiele innych. Kończąc te krótkie rozmyślania, ja ze swej strony dziękuję za ich posługę, dziękuję kapucynom z mej rodzinnej parafii, ale i wszystkim bytomskim duszpasterzom. Życzę wielu łask i sił, ale też i dobrych ludzi wkoło…