Wątpliwości co do rządów Prawa i Sprawiedliwości ma coraz większa grupa elektoratu na osi korzyści. Ciśnienie ciepłej wody w kranie jest coraz mniejsze. Rośnie obawa o utrzymanie rozbudzonego konsumpcjonizmu. Bez sporej części nabytych po 2015 roku „godnościowców” rządów po roku 2023 nie będzie. Nie ma już Polski PiS-u AD 2015, a nawet AD 2019. Jest Polska z nowymi wyzwaniami, olbrzymimi zmianami w myśleniu Polaków. Polska coraz bardziej centrowa. Dlatego pytany o to, czy sondażowa korekta dziejąca się mimo granicy, a głównie za sprawą inflacji, zapowiada rychły punkt zwrotny na polskiej scenie politycznej, odpowiadam, że jest blisko, coraz bliżej.

Akcja Wyborcza Solidarność i Sojusz Lewicy Demokratycznej zaczęły pruć się w połowie kadencji swoich rządów. Platforma Obywatelska rozsypała się po sześciu latach. Czy ten sam los spotka Prawo i Sprawiedliwość? Czy mamy, szczególnie wyczekiwany po stronie opozycji, punkt zwrotny?

Spadek poparcia rządzących, jaki obserwowujemy w ostatnim czasie, jest powrotem w okolice minimum po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. Poziom 34%-35% wśród zdecydowanych potwierdza utrzymanie twardego elektoratu w oparciu o oś wartości przy utracie wyborców środka z osi korzyści. Innymi słowy, oznacza to powrót do poziomu notowań formacji Jarosława Kaczyńskiego, który w latach 2007-2014 ograniczał jej polityczną ekspansję. Dopiero jego przełamanie przez poszerzenie bazy elektoratu dzięki sojuszowi PiS-u z Solidarną Polską Zbigniewa Ziobry i Polską Razem Jarosława Gowina przełożyło się na sukcesy wyborcze w ostatnich latach. Bazę wyborców poszerzono najpierw na osi wartości (lata 2014-2016), a po transferach (500+, trzynastki emerytalne, podnoszenie płacy minimalnej itd.) doszło do zdobycia nowych wyborców także na osi korzyści.

Trzeba też dodać, że tłuste lata PiS-u nie byłyby możliwe, gdyby nie kondycja, a w zasadzie jej brak, po stronie opozycji. Wszyscy wiemy, jaka jest: salonowa, egzaltowana, reaktywna, z mało ambitną ofertą ***** ***, ograniczona do przekonywania przekonanych. Czyli, bo to jej największy problem, bez oferty dla niezaangażowanego środka. A to wszystko przy licznych (co naturalne) błędach rządzących, które podobnie jak wcześniej za rządów PO w dobie Donalda Tuska nie przynosiły większych strat wizerunkowych dla PIS-u. Działo się tak przede wszystkim z braku racjonalnej dla środka alternatywy.

Zachęcam do lektury całości https://klubjagiellonski.pl/2021/12/01/punkt-zwrotny-dla-pis-u-i-bardziej-centrowa-polska-blisko-coraz-blizej/